Gênesis   |   Êxodo   |   Levítico   |   Números   |   Deuteronômio   |   Josué   |   Juízes   |   Rute   |   1 Samuel   |   2 Samuel   |   1 Reis   |   2 Reis   |   1 Crônicas   |   2 Crônicas   |   Esdras   |   Neemias   |   Ester   |     |   Salmos   |   Provérbios   |   Eclesiastes   |   Cânticos   |   Isaías   |   Jeremias   |   Lamentações   |   Ezequiel   |   Daniel   |   Oséias   |   Joel   |   Amós   |   Obadias   |   Jonas   |   Miquéias   |   Naum   |   Habacuque   |   Sofonias   |   Ageu   |   Zacarias   |   Malaquias   |   Mateus   |   Marcos   |   Lucas   |   João   |   Atos   |   Romanos   |   1 Coríntios   |   2 Coríntios   |   Gálatas   |   Efésios   |   Filipenses   |   Colossenses   |   1 Tessalonicenses   |   2 Tessalonicenses   |   1 Timóteo   |   2 Timóteo   |   Tito   |   Filemom   |   Hebreus   |   Tiago   |   1 Pedro   |   2 Pedro   |   1 João   |   2 João   |   3 João   |   Judas   |   Apocalipse

A A A

2 Coríntios : 11

A A A

1   |   2   |   3   |   4   |   5   |   6   |   7   |   8   |   9   |   10   |   11   |   12   |   13

1 Quisera eu que pudésseis me suportar em algumas tolices, e, de fato, vós me suportais! 2 Porque tenho zelo de vós, um zelo que vem de Deus, pois vos prometi em casamento para apresentar-vos como uma virgem pura a um esposo, que é Cristo.

(1) ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρόν τι ἀφροσύνης, ἀλλὰ καὶ ἀνέχεσθέ μου.
(2) ζηλῶ γὰρ ὑμᾶς Θεοῦ ζήλῳ; ἡρμοσάμην γὰρ ὑμᾶς ἑνὶ ἀνδρὶ, παρθένον ἁγνὴν παραστῆσαι τῷ Χριστῷ.

3 Mas temo que, como a serpente enganou Eva com sua astúcia, vossos pensamentos sejam de alguma forma desviados de uma sincera e pura devoção a Cristo. 4 Porque, se alguém vem e proclama outro Jesus diferente daquele que pregamos, ou se recebeis um espírito diferente do que recebestes, ou um evangelho diferente do que aceitastes, a essas coisas tolerais muito bem!

(3) φοβοῦμαι δὲ, μή πως ὡς ὁ ὄφις ἐξηπάτησεν Εὕαν ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτοῦ, φθαρῇ τὰ νοήματα ὑμῶν ἀπὸ τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς ἁγνότητος τῆς εἰς τὸν Χριστόν.
(4) εἰ μὲν γὰρ ὁ ἐρχόμενος ἄλλον Ἰησοῦν κηρύσσει ὃν οὐκ ἐκηρύξαμεν, ἢ πνεῦμα ἕτερον λαμβάνετε ὃ οὐκ ἐλάβετε, ἢ εὐαγγέλιον ἕτερον ὃ οὐκ ἐδέξασθε, καλῶς ἀνέχεσθε.

5 Porque penso que não sou nem um pouco inferior àqueles ditos "superapóstolos". 6 Mas, mesmo que eu não seja treinado em fazer discursos, sou treinado em conhecimento. Em tudo e de todas as maneiras, fizemos isso conhecido a vós.

(5) λογίζομαι γὰρ μηδὲν ὑστερηκέναι τῶν ὑπέρ λίαν ἀποστόλων.
(6) εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ, ἀλλ’ οὐ τῇ γνώσει, ἀλλ’ ἐν παντὶ φανερώσαντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς.

7 Acaso pequei, humilhando a mim mesmo para que fôsseis exaltados? Porque gratuitamente vos preguei o evangelho de Deus. 8 Eu despojei outras igrejas, aceitando salário delas, para que pudesse vos servir. 9 Quando estava convosco e passava necessidade, não fui um peso a ninguém. Porque os irmãos que vieram da Macedônia providenciaram o que eu precisava. Em tudo evitei ser um peso para vós, e continuarei a evitar.

(7) ἢ ἁμαρτίαν ἐποίησα ἐμαυτὸν ταπεινῶν, ἵνα ὑμεῖς ὑψωθῆτε, ὅτι δωρεὰν τὸ τοῦ Θεοῦ εὐαγγέλιον εὐηγγελισάμην ὑμῖν?
(8) ἄλλας ἐκκλησίας ἐσύλησα, λαβὼν ὀψώνιον πρὸς τὴν ὑμῶν διακονίαν;
(9) καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑστερηθεὶς, οὐ κατενάρκησα οὐθενός; τὸ γὰρ ὑστέρημά μου προσανεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ἐλθόντες ἀπὸ Μακεδονίας, καὶ ἐν παντὶ ἀβαρῆ ἐμαυτὸν ὑμῖν ἐτήρησα καὶ τηρήσω.

10 Pela verdade de Cristo que está em mim, essa glória não me será tirada nas regiões da Acaia. 11 E por quê? Porque eu não amo vocês? Deus sabe que eu amo.

(10) ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ, ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς κλίμασι τῆς Ἀχαΐας.
(11) διὰ τί? ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς? ὁ Θεὸς οἶδεν!

12 Mas o que faço continuarei fazendo, para remover o pretexto daqueles que querem se gloriar: de que fazem o mesmo trabalho que nós. 13 Pois tais pessoas são falsos apóstolos e obreiros enganadores, disfarçando-se de apóstolos de Cristo.

(12) ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν θελόντων ἀφορμήν, ἵνα ἐν ᾧ καυχῶνται, εὑρεθῶσιν καθὼς καὶ ἡμεῖς.
(13) οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ.

14 E isso não é surpresa, pois até mesmo Satanás se disfarça de anjo de luz. 15 Não é grande surpresa que os seus servos também se disfarcem de servos da justiça. O destino deles será o merecido por seus atos.

(14) καὶ οὐ θαῦμα; αὐτὸς γὰρ ὁ Σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός.
(15) οὐ μέγα οὖν, εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.

16 Digo novamente: Ninguém pense que sou tolo. Mas se vós pensais que sou, recebei-me como um tolo e assim poderei me gloriar um pouco. 17 O que estou dizendo não é da parte do Senhor, mas falo como um tolo, na confiança de me gloriar. 18 Já que muitos se gloriam segundo a carne, também eu me gloriarei.

(16) πάλιν λέγω, μή τὶς με δόξῃ ἄφρονα εἶναι; εἰ δὲ μή γε κἂν ὡς ἄφρονα δέξασθέ με, ἵνα κἀγὼ μικρόν τι καυχήσωμαι.
(17) ὃ λαλῶ, οὐ κατὰ Κύριον λαλῶ, ἀλλ’ ὡς ἐν ἀφροσύνῃ, ἐν ταύτῃ τῇ ὑποστάσει τῆς καυχήσεως.
(18) ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται κατὰ σάρκα, κἀγὼ καυχήσομαι.

19 Porque vós de boa vontade tolerais os tolos, já que vós mesmos sois sábios! 20 Pois vós tolerais que alguém vos escravize, vos consuma, tire vantagem de vós, exalte-se sobre vós, ou vos esbofeteie na face. 21 Para a nossa vergonha, digo que fomos fracos. Mesmo que alguém se glorie, falo como um tolo, também eu me gloriarei.

(19) ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν ἀφρόνων, φρόνιμοι ὄντες!
(20) ἀνέχεσθε γὰρ, εἴ τις ὑμᾶς καταδουλοῖ, εἴ τις κατεσθίει, εἴ τις λαμβάνει, εἴ τις ἐπαίρεται, εἴ τις εἰς πρόσωπον ὑμᾶς δέρει.
(21) κατὰ ἀτιμίαν λέγω ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήκαμεν! ἐν ᾧ δ’ ἄν τις τολμᾷ ἐν ἀφροσύνῃ λέγω), τολμῶ κἀγώ.

22 Eles são hebreus? Eu também sou. Eles são israelitas? Eu também sou. Eles são descendentes de Abraão? Eu também sou. 23 Eles são servos de Cristo? (Falo como louco) eu sou mais. Já trabalhei muito mais, já estive em mais prisões, sofri açoites além da medida e passei por muitos perigos de morte.

(22) Ἑβραῖοί εἰσιν? κἀγώ. Ἰσραηλεῖταί εἰσιν? κἀγώ. σπέρμα Ἀβραάμ εἰσιν? κἀγώ.
(23) διάκονοι Χριστοῦ εἰσιν? παραφρονῶν λαλῶ), ὑπὲρ ἐγώ: ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν θανάτοις πολλάκις.

24 Dos judeus recebi cinco vezes os "quarenta açoites menos um". 25 Três vezes fui espancado com varas. Uma vez fui apedrejado. Três vezes naufraguei. Passei uma noite e um dia em mar aberto. 26 Estive em frequentes jornadas, em perigos de rios, de ladrões; em perigos vindos do meu próprio povo e dos gentios; em perigos na cidade, no deserto, no mar; e em perigo de falsos irmãos.

(24) ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσεράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον,
(25) τρὶς ἐραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα;
(26) ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις;

27 Eu tenho estado em trabalhos difíceis e em fadigas, passando muitas noites sem dormir, com fome e com sede, frequentemente em jejum, com frio e em nudez. 28 E, além de tudo isso, há sobre mim a pressão diária da minha preocupação por todas as igrejas. 29 Se alguém enfraquece, eu não me enfraqueço? Se alguém é levado a tropeçar, eu não fico indignado?

(27) κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι;
(28) χωρὶς τῶν παρεκτὸς, ἡ ἐπίστασίς μοι ἡ καθ’ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν.
(29) τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ? τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι?

30 Se devo me gloriar, eu me gloriarei na minha fraqueza. 31 O Deus e Pai do Senhor Jesus, Aquele que é louvado para sempre, sabe que não estou mentindo!

(30) εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας καυχήσομαι.
(31) ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.

32 Em Damasco, o governador sob a autoridade do rei Aretas vigiava a cidade para me prender. 33 Mas me desceram em um cesto através de uma janela no muro, e escapei de suas mãos.

(32) ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἁρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν πόλιν Δαμασκηνῶν πιάσαι με,
(33) καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ, ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
A A A

2 Coríntios : 11

A A A

1   |   2   |   3   |   4   |   5   |   6   |   7   |   8   |   9   |   10   |   11   |   12   |   13

Gênesis   |   Êxodo   |   Levítico   |   Números   |   Deuteronômio   |   Josué   |   Juízes   |   Rute   |   1 Samuel   |   2 Samuel   |   1 Reis   |   2 Reis   |   1 Crônicas   |   2 Crônicas   |   Esdras   |   Neemias   |   Ester   |     |   Salmos   |   Provérbios   |   Eclesiastes   |   Cânticos   |   Isaías   |   Jeremias   |   Lamentações   |   Ezequiel   |   Daniel   |   Oséias   |   Joel   |   Amós   |   Obadias   |   Jonas   |   Miquéias   |   Naum   |   Habacuque   |   Sofonias   |   Ageu   |   Zacarias   |   Malaquias   |   Mateus   |   Marcos   |   Lucas   |   João   |   Atos   |   Romanos   |   1 Coríntios   |   2 Coríntios   |   Gálatas   |   Efésios   |   Filipenses   |   Colossenses   |   1 Tessalonicenses   |   2 Tessalonicenses   |   1 Timóteo   |   2 Timóteo   |   Tito   |   Filemom   |   Hebreus   |   Tiago   |   1 Pedro   |   2 Pedro   |   1 João   |   2 João   |   3 João   |   Judas   |   Apocalipse